بیست و هشتمین حلقه این سلسله سادات شیخ عبد الله دهلوی می باشند. سال 1158 در یکی از توابع ولایت پنجاب هندوستان به دنیا آمدند. ایشان نیز از نوادگان حضرت علی کرم الله وجهه می باشند.
زرین کلام شان
“در فقر، فاء فاقه، قاف قناعت و راء رعایت وجود دارد. کسانی که حق فقر و فاقه را رعایت کند، به فاء فضل الهی، و قاف قرب الهی، و راء قرب الهی نائل خواهند شد. در غیر این صورت به قاف قهر الهی و راء رذالت گرفتار خواهند شد.”
“یک روز یک غذای شبهه دار خوردم. شمس الدین حبیب الله قدس سره را دیدم، به من دستور دادند که استفراغ کنم و فرمودند از هر جای پیش آمد خوش آمد غذا خوردن جائز نیست.”
ارتحال و قبر شریف شان
عبد الله دهلوی قدس سره در اواخر عمر شان به مریضی باصور مبتلا شده بودند وقتی که فهمیدند این مریضی به ایشان امان نخواهد داد لذا به ابو سعید قدس سره مکتوب های زیادی نگاشتند و در هر مکتوب تشویق می کردند که جانشین ایشان شوند.
ابو سعید قدس سره نیز در زود ترین فرصت به خدمت رسیدند. وقتی ایشان را در حضور دیدند گفتند: “وقتی که با شما ملاقات کردم فکر می کردم که بسیار گریان کنم. اما در چنان زمانی آمدید که طاقت گریان برایم نمانده است.” با تلطیف بسیار به ایشان خلعت ارشاد دادند.
هر بار که مریضی ایشان شدت می گرفت، به ذکر الهی ادامه داده، به اخلاق حمیده پا بندی کرده، نسبت و عائدیت را تقویه کرده، رفتار خوب، در برار قضاء الهی “چون و چرا را ترک کرده” اعتراض نباید کرد، همراه و برابری با اخوان دین، برای عبادت خدا انزوا، قناعت رضا و تسلیمیت، توکل و خدا دوستی را توصیه می کردند. در احتضار مرگ بعد از تکرار جملات بالا، چنین گفتند: “بعد از تحقق امر الهی، به شهر دهلی که امانت مقدسه در آن جا است برده، در مسجد جمعه نماز جنازه ترتیب داده برایم از رسول خدا صلی الله علیه وسلم شفاعت بخواهید. ”
22 ماه صفر سال 1240 هجری روز دو شنبه به وقت چاشت خواستند که ابو سعید قدس سره بسیار سریع به نزد شان بیایند. ایشان وقتی آمدند دیدند که پا های شان را جمع کرده نشسته اند. به سوی شان نگاهی انداخت و بعد سر شان را به سینه شان گذاشتند و در همین وضعیت نیز جان به جان آفرین تسلیم کردند. بعد از تجهیز و تکفین نماز جنازه اش را همراه با جماعت انبوهی ادا کردند. تبرکا نزدیک به آثار یادگار رسول الله صلی الله علیه وسلم نعش شان گذاشته شده و بعد از ادای نماز جنازه در دلهی نزدیک به قبر مرشد شان شمس الدین حبیب الله قدس سره مدفون شدند. “نور الله مزجعه” بیانگر تاریخ ارتحال ایشان می باشد.