جناب عالی نیز دوازدهمین حلقه این سلسله می باشد. ایشان نیز در نزدیکی بخارا در دهی به نام رامتین به دنیا آمدند. لقب شان عزیزان می باشد. از آن جا که ایشان با ریسندگی سر و کار داشتند به ایشان نساج نیز گفته شده است.
بعد از تحصیل علوم دینی به خواجه محمود انجیر فغنوی انتساب کردند. استادش نیز قبل از فوت به ایشان وظیفه ارشاد داده دیگر مریدانش را نیز به آن جناب حواله کردند.
اوقال زرین شان
“برای طی مراحل سیر و سلوک راه دیگری غیر از ریاضت و مجاهده وجود دارد. با این راه می توان به مقام های والایی دست یافت. آن راه جز اخلاق خوب و با خدمت شایسته در قلب مرشدش راه پیدا کردن نیست. زیرا قلب این طائفه علیه نظرگاه الهی است. کسی که در قلب مرشد باشد البته که با نظر الهی شرف یاب می شود.”
“البته که انسان عمل کند، با وجود این به عملش ارج نداده و خویش را کم عمل تلقی کرده تا می تواند عمل کند.”
“در دو وقت خود را کنترول کنید: یک در وقت گب زدن دو در وقت غذا خوردن.”
وفات و مقبره ایشان
سال 721 هجری در ماه ذو القعده در سن 130 سالگی به رفیق اعلی شتافت. قبر شان در زادگاهش زیارت گاه عام و خاص می باشد. بیرق شان در حال حاضر در کنار قبر شان موجود می باشد.