Абул Фаруқ
Сулаймон Ҳилми ТУНАХОН

Эй Ислом жамоати! Биз ҳаётда эканмиз, Расулиллоҳнинг саҳобаларига туҳмат ва бўҳтон иснод эта оламиз деб ўйлайсизларми? (Бундай гумонга борманглар.) Зеро, биз (Аҳли суннат вал жамоати) ҳаётдамиз.

Бизнинг пул, мақом – мавқеъ, сиёсат, уруш-жанжал билан ишимиз йўқ. Мустасносиз ҳар бир мусулмон фарзандини ўқитамиз. Бир киши ортига қайтарилган бўлса айитсин.

Динни, дунё учун восита қаторида қўлланувчи домлалар, ҳалқни ўзларидан совутдилар. «Бир нарсалар олади, лекин ҳақини бермайди» дея, ҳунармандлар улардан юз ўгириб, қочадиган бўлди. Сизлар, ундай бўлманг. Моддани, маънавият билан аралаштирманг.

Бизнинг йўлимиз Иймон, Ислом ва Аҳлоқи Муҳаммадияни пайвандлашдан иборатдир. Ғоямиз; Аллоҳнинг розилигидир. Васиятим қиламан ки; Тафриқага бўлинманглар. Миллатчиликка гирифтор бўлманг. Аҳли Суннатдан бошқа, адашган оқимларга йўналманг.

Бу дунёнинг жафосидан, сафосига навбат келмас, Ғофил бўлма, илм ўрган, ўтган умр такрор келмас.