Herkes İçin Peygamber Efendimiz'in Hayatı

Herkes için Peygamber Efendimiz'in (s.a.v.) Hayatı 67 “Nefsimiz sana fedâ olsun, yâ Resûlallâh” diyerek ağladı. Resûl-i Ekrem, Ebû Bekir’den (r.a.) çok memnun olduğunu bildirdi. Sonra Mescid-i Şerîf’e açılan kapıları kapattı. Fakat Ebû Bekr’in kapısının açık bırakılmasını emretti ve: “Sizi Allâh’a ısmarladım” diyerek hücre-i saâdetine gitti. On- dan sonra Peygamber Efendimiz’in (s.a.v.) hastalığı şiddetlendi. Resûlüllâh’ın Vasiyeti “Ey insanlar! Benim irtihâlimi düşünüp telâş ediyormuşsu- nuz. Bir Peygamber ümmeti içinde ebedî kaldı mı ki ben de sizin aranızda ebedî kalayım. “Mâlûmunuz olsun ki ben Hazret-i Allah’a vâsıl olacağım ve ona kavuşma şerefine hepinizden ziyâde hakkım vardır. Size nasîhatım odur ki ilk Muhâcirlere hürmet ve riâyet edesiniz” “Ey Muhâcirler; sizlere de vasiyetim budur ki; Ensâr’a güzel muâmele edesiniz. Onlar size iyilik ettiler. Sizi kendi memleket- lerine getirdiler. Evlerinde barındırdılar. Geçinmede sıkıntıları varken sizleri kendilerine tercîh ile mallarına ortak eylediler. “Her kim Ensâr üzerine hâkim olur ise onlara riâyet eylesin ve içlerinde kusûr edenler olursa onları affetsin” “Ey insanlar! Dünyada olan işler ilâhî kazâ ve kadere bağ- lıdır. Vakti gelince olacak işin acele edilmesinde fayda yoktur. Cenâb-ı Hak kimsenin acele etmesiyle acele etmez. Allâh’ın kazâ ve kaderine galip gelme sevdâsında olanlar mağlûb ve hakîr olur. Allâh’a hile etmek isteyenler aldanır, ziyan etmiş zelil ve hakir olur. “Ben size şefkatli ve merhametliyim. Sizler yine bana kavuşa- caksınız. Buluşacağımız yer Kevser havzı kenarıdır. Her kim Kevser Havzı’nda benimle buluşmak isterse elini ve dilini mâlâyânîden (faydasız şeylerden) sakınsın.”