Herkes İçin Peygamber Efendimiz'in Hayatı

30 Ahmed Cevdet Paşa Ebû Süfyan’ın, Şam’dan büyük miktarda mal alarak döndüğü haberi üzerine, Resûl-i Ekrem Ramazan ayının ilk günlerinde Medine’den çıkıp Ravha denilen yerde ordusunu teftiş ettiler. Ravha’dan kalkılıp Safra denilen yere gidildi. İslâm askerleri- nin tamamı üç yüz beş asker olup altmış dördü Muhâcir ve di- ğerleri Ensar idi. Orduda yalnız üç atlı ve yetmiş de deve vardı. Develere nöbet ile binerlerdi. Muhâcirlerin beyaz sancağını Mus’âb bin Umeyr taşıyordu. Ensârın da biri Hazrec kabilesine ve diğeri Evs kabilesine ait iki sancağı vardı. İslâmın ilk ordusu işte budur. Resûl-i Ekrem’in bu kervan üzerine hareketini Ebû Süfyan evvelce haber aldığından yardım istemek üzere Mekke’ye bir adamını göndermişti. Kureyş telaşa düşüp Ebû Leheb’den başka ne kadar Kureyşli varsa hepsi bir büyük kalabalıkla Mekke’den çıktılar. Onlar Mekke’den kalkıp da Bedir’e gelirken Ebû Süfyan sahil yolundan hızlıca hareket ederek kervanı kurtardığından, ordunun geri dönmesi için haber gönderdi. Fakat Ebû Cehil’in teşvîkleri üzerine Kureyş kabileleri geri dönmeyip Bedir’e kadar geldiler. İslam ordusu Safrâ’ya geldiğinde Mekke’den bir ordunun çık- mış olduğu haber alındı. Resûl-i Ekrem (s.a.v.) ashâb-ı kirâmını toplayıp istişâre etti ve Kureyş ordusu üzerine gidilmek kararı alındı. Ordu Bedir köyüne doğru yürüdü. Kureyş ordusu zırhlarını kuşanmış bin kadar kişi olup içle- rinde yüz atlı ve yedi yüz deve var idi. Sayıca Müslümanların üç katından fazla idiler. Silah ve malzemeleri de kat kat fazlaydı. Resûl-i Ekremmağara arkadaşı Hazret-i Ebû Bekir ile birlikte: “Yâ Râb, bana vadettiğin yardımı ver” diye duâ ve niyâz ederken kendisine hafifçe bir uyku geldi ve hemen tebessüm ederek uyandı.