Силсиленің жиырма екінші алқасы Қожа Мұхаммед Бақибилла (қ.с.). Лақаб аты «Қожа Бірең». Һижри 971 (м.1563) жылында Кабул қаласында дүниеген келді. Әкесінің аты Қазы Абдусалам. Анасы Хусейн (р.а.) ұрпағынан қанағатты, дәруиштерге қызмет ететін салихалы әйел болған.
Мұхаммед Бақибилла (қ.с.) ғибадат мен құлшлықтарды толық орындауда үлкен қайрат көрсететін. Әр уақытта аз жейтін, аз ұйықтайтын, аз сөйлейтін. Күнде құптан намазынан соң «тәһажжуд» уақытына дейін Құран Кәрімді хатым ететін, таң атқанға дейін «Ясин» сүресін жиырма бір рет оқыйтын. Таң атыуна жалығып: – Уа Раббым! Неге түн соншалық тез өтеді – деп жалбаратын еді.
Тамақтануда өте мұқият еді. Сыйлық берілгенде сүннетті орындау үшін кері қайтармайтын, бырақта жеке басы үшін пайдаланмайтын. Тамақ дайындайтын аспаздығ дәретті болуы, тамақ дайындап жатқан кезде дүниелік сөздерді сөйлемеу керектігін ескертетін. «Жан тыныштығы мен сақтығы жоқ адамнығ дайындаған тамағынан бір тұман болады, бұл берекет есіктеріні жапады» – дейтін. Күдікті нәрселернен аулақ болғаны сияқты, ысраптанда қашатын, керегінше қолданатын еді.
Қайтыс болуы және қасиетті қабры
Һижри 1012 (м.1603) жылы Рабиғ ұл-Әууал айының 25 күні қырық жасында қайтыс болды. Дели қаласында Пайғамбарымызның (с.а.у.) аяғы тійген жер деп білінетін «Қадамгаһ» денілетін жерге жерленген.
Қайтыс болғанда ең сенімді шәкірттері қабырын қазыды. Бырақта жаназасын алып кележатқанда қателік мен басқа жерге алып келді. Жаназаны жерге қойғанан соң Мұхаммед Бақибиллаһнің (қ.с.) осы жерге алдын келгендішін, осы жердң ұнатып екі ракағат намаз қылғандығын, кийіміне топрақ жарысқанын көріп: – Бұл жердің топрағы біздің кийімді ұстап қалыбатыр – деп айытқан сөздерін еске алды. Шәкірттері оның осы сөздерін еске алып, қабрын осы жерден дайындады.