سلمان فارسی رضی الله عنه

سلمان فارسی رضی الله عنه که دومین حلقه سلسله سادات می باشند یکی از کلان ترین و مشهور ترین اصحاب گزین می باشند. به سبب صحبت رسول الله صلی الله علیه و سلم به کمالات و درجات بس عالی رسیده اند. با حضرت ابوبکر رضی الله عنه نیز یک دوستی و محبت ویژه ای داشتند.

یکی از بهترین، زاهد ترین، با فضیلت ترین و یکی از نزدیکان و مقربان رسول الله صلی الله علیه و سلم بودند. حضرت عائشه رضی الله عنها می فرمایند: “سلمان رضی الله عنه شب ها با رسول اکرم صلی الله علیه و سلم صحبت می کردند تا جایی که بیش از خانم ها از محضر رسول الله استفاده می کردند.”

سلمان فارسی اصلا ایرانی بوده از توابع “جی” اصفهان می باشد. طبق دین اجدادی مجوسی بوده بعد با شناخت راهب های مسیحی دین مسیحیت را بر گزید. سر انجام به مدینه منوره آمده دین مبین اسلام را انتخاب کرد. از بس محبوبیت، سلمان از اهل بیت به حساب آمد. نامش قبل از اسلام مابه بود. بعد از اسلام رسول اکرم صلی الله علیه و سلم نامش را با سلمان تغییر داده او را با ابو درداء رضی الله عنه برادر خوانده اعلان کردند.

در مجلس سلمان فارسی رضی الله عنه هر کس از نسب خویش بحث و گفتگو می کردند وقتی که نوبت به سلمان می رسید ایشان نیز نسب خویش را چنین باز گو می کند من سلمان ابن الاسلام می باشم. بعد از آن روز به بعد با سلمان ابن اسلام مشهور گشتند. رسول الله صلی الله علیه وسلم به ایشان سلمان الخیر لقب دادند. کنیه ایشان ابو عبد الله می باشد. وظیفه ایشان سلمانی رسول الله بود لذا به ایشان پیر سلمان ها نیز گفته شده است.

از کلام گهر بار ایشان

“سه چیزی که مرا به خنده آورده است: یک، با وجود مرگ طول امل داشتن، دو، با قهقهه خندیدن غافلان، سه، خداوند متعال که او را فراموش نکرده خویشتن را از حساب وارسته دانسن.
سه چیز دیگری که مرا به گریه در آورده است: یک جدایی و هجران از رسول الله صلی الله علیه وسلم و یارانش، دو از دهشت آخرت که انسان ها از قبر بر می خیزند، سه بدون این که بدانند به جنت می روند یا به جهنم در حضور الهی حاضر شدن.”

وفات و قبر شریف ایشان

سلمان فارسی رضی الله عنه عمر بسیار طولانی داشته است. در عهد خلافت حضرت عثمان رضی الله عنه در سال 33 هجری در سن 250 سالگی در مدینه منوره به دار بقا ارتحال کردند.
در زمان سلطان مراد چهارم عثمانی با اعتنا و اهتمام بسزایی مرقد ایشان دو باره ترمیم شده است. به مرور زمان ساکنین اطراف تربه زیاد شده و با نام سلمان پاک مسمی شده است.
قبر شریف ایشان در شهر مدائن عراق کنونی می باشد. در جوار ایشان قبر یکی از اصحاب به نام حذیفة یمانی نیز وجود دارد.