امام ربانی مجدد الف ثانی احمد فاروقی سرهندی قدس سره

ایشان نیز بیست و سومین شیخ این سلسله علیه نقشبندیه می باشند. سال 971 هجری روز عاشورا در سرهند هندوستان به دنیا شرف دادند. طبق حساب ابجد کلمه “خاشع” بیانگر تاریخ این تولد مبارک و میمون می باشد. نام شان احمد، اسم پدر شان عبد الاحد و نام پدر کلان شان نیز زین العابدین بوده و کنیه شان ابو البرکات می باشد. نسب شان در بیست و هشتمین بطن به حضرت عمر رضی الله عنه می رسد.

استاد شان محمد باقی بالله قدس سره به نام “امام ربانی” لقب داده لذا با این نام بیش از اسم اصلی شان شهرت یاب شده است.

ایشان را با لقب مجدد الف ثانی، عبدالحکیم سیالکوتی که یکی از علماء هندوستان می باشد توصیف کرده است.

با مزج احکام اسلامیه و تصوف به ایشان لقب “صله” یعنی مزج دهنده داده شده است. چنان که در بالا ذکر شد به سبب شرف نوادگی حضرت عمر رضی الله عنه به ایشان فاروقی نیز گفته شده است. به علت تولد در شهر سرهند، سرهندی هم گفته شده است. خلاصه با همه این القاب مختلف مشهور به امام ربانی مجدد الف ثانی شیخ احمد فاروقی سرهندی می باشد. حنفی المذهب هستند.

زرین کلام شان

“لیست اسامی مریدانم که تا قیامت خواهند آمد از طرف حق تعالی به من داده شد. این راه پر نور و برکت با وسیله اولاد هایم تا قیامت ادامه خواهد داشت. امام مهدی نیز منسوب این راه پر نور خواهد شد.”

“منسوبین این راه اگر رعایت به آداب نکند، بدعات احداث کند تمام دست آورد هایش را از دست داده از خاسرین خواهد شد.”

به من چنین الهام شد: تمام کمالات و خصوصیت هایی را که تو به دست آوردی تا وقت مهدی علیه السلام دیگر کسی نائل به آن نخواهد شد.”

“اگر کسی در هوا پرواز کند و بر روی آب راه برود فقط یک مستحب را ترک کند، یک ذره از این راه نصیب نخواهد داشت.”

از مکتوبات شان نماز با خشوع

“نماز که معراج مؤمن است باید با طهارت کامله نیت به ادا کرد. به ادای نماز های فرضی با جماعت اهتمام نشان داده حتی در اخذ تکبیر افتتاح با امام نیز باید کوشش کرد. هم چنان نماز ها را باید در وقت مستحب ادا کرده در قرائت نیز به قدر مسنون رعایت باید کرد.”
تعدیل ارکان: به سکونت اعضا ها در رکوع و سجده دقت کردن لازم است. یعنی در قومه بعد از بلند شدن از رکوع به اندازه ای باید ایستاد که تا اعضا ها تماما از حرکت باز ایستد، هم چنان در جلسه یعنی نشستن در بین دو سجده نیز تا سکونت اعضا ها باید نشست.

تسبیحات در رکوع و سجده حد اقل سه بار حد اکثر با عدد های تاق پنج، هفت، نه الی یازده می باشد. اما امام باید به حال جماعت مراعت کرده تسبیحات بگوید. اگر به شکل انفرادی نماز بخواند، به قدر طاقت باید الی هفت بار تسبیح بگوید.

به وقت رفتن به سجده نزدیک ترین اعضا یعنی اول زانو ها، دست ها، بینی و پیشانی اش را به زمین گذاشته و به سمت راست حق اولیت داده در وقت بلند شدن نیز نزدیک ترین اعضا به آسمان، بالا باید کرد. قبل از همه اعضا پیشانی، بینی، دست ها و زانو ها بالا کرده می شود.

در قیام به محل سجده، در رکوع نیز بر روی پا، در سجده به نرمه بینی، در قعده به روی دست ها نگاه باید کرد. طبق روایت شده از رسول اکرم صلی الله علیه وسلم اگر نماز گذار چشم هایش را به محل های بر شمرده دوخته به اطراف نگاه کرده دقتش را پراکنده نکند با خشوع و خضوع نماز کرده در این چنین نماز نیز خضوع و خشوع نیز به دست خواهد آمد.

در رکوع کیلک ها را به صورت باز و گشاده نگه داشتن سنت است. در رکوع کیلک ها را باز کرده، در سجده نیز به شکل بسته نگه داشتن فائده های بسیار دارد. رسول الله صلی الله علیه وسلم به انجام این کار امر فرموده است. برای ما مهم پیروی رسول خدا صلی الله علیه وسلم می باشد و بس. ”

از روز های چند و اندک باید خوب استفاده کرد

انسان عاقل باید از روز های اندک دنیا به خوبی استفاده کرده در راه رضای باری به کار ببرد. اگر خداوند متعال از کار بنده اش راضی و خوشنود نباشد این حیات دنیوی به چی درد می خورد؟ خداوند متعال هر چیز را دیده و می داند، حاضر و ناظر می باشد. برای همین، حیا از خدا لازم است. اگر بفهمد که انسان ها از کار های زشت و ناشایست او آگاه و با خبر شوند هر گز انجام نمی دهد، در حالی که به هیچ وجه نمی خواهد دیگران با خبر شود. چه قدر حزن آور است که بسیاری از انسان ها با وجود درک و فهم که خداوند متعال از همه چیز آگاه و مطلع می باشد، باز از خدا نترسیده به انجام کار های بد ادامه می دهد. این چی طور مسلمانی است¬؟ که خداوند متعال در نزد ایشان به اندازه یک انسان اعتبار ندارد. از شر نفس های ما و از اعمال و کردار بد به خداوند متعال پناه می بریم.

طبق فرمایشانت رسول اکرم صلی الله علیه وسلم که فرمودند: “با لا اله الا الله محمد رسول الله” ایمان تان را تازه و تجدید کنید، لذا بر ما است که هر آن و هر لحظه با کلمه توحید ایمان خود را تازه کنیم. قبل از هر چیز از تمام گناه ها به سوی الله تبارک و تعالی رجوع و توبه باید کرد. زیرا هر وقت به انسان ها توبه میسر نخواهد شد. “فردا گویان هلاک شدند.” مفهوم حدیث است.

بر ما است که برای کسب رضای خدا از اوقات خود کار بگیریم.

توفیق و توبه با عنایت خداوند متعال می باشد. از خداوند متعال پیوسته در این باب توفیق خواسته، همت و توجه عالمان ربانی و درویش هایی را که در امر شریعت غرای محمدی به مقام و منزلت های علیا در نزد خدا رسیده اند را باید جویا شد، تا با ظهور فضل الهی، از عتبه علیه ایشان مدد و عنایتی رسد.”

ارتحال و مقبره شریف شان

28 صفر الخیر سال 1034 هجری در سن 63 سالگی در زادگاه شان سرهند به رفیق اعلی شتافتند. مقبره شان در سرهند مربوط ولایت پنجاب هندوستان می باشد.